του Μιχάλη Ο. Ιωαννίδη - Συνέταιρος LLPO Law Firm

H υπ’ αριθμ. 3399/2015 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ανοίγει ένα ακόμη παράθυρο διαφυγής των εγκλωβισμένων δανειοληπτών σε Ελβετικά Φράγκα (CHF) εξαιτίας της διατάραξης της συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ Ευρώ και Ελβετικού Φράγκου η οποία δημιούργησε βάρη δυσβάστακτα στον ατυχή δανειολήπτη, που είχε πεισθεί στο παρελθόν από την Τράπεζά του να δανεισθεί (σε) Ελβετικά Φράγκα.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το καλοκαίρι του 2007 η κα Σοφία απόφοιτη δημοτικού και κλητήρας σε διαφημιστική εταιρεία μαζί με την κόρη της Νικολέττα , απόφοιτη τεχνικού λυκείου και πωλήτρια σε εμπορικό κατάστημα, θέλησαν να αγοράσουν ένα διαμέρισμα προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν ως κύρια κατοικία και να «ξεφύγουν» από την μέγγενη  του ενοικίου. Έχοντας βρει το διαμέρισμα αποτάθηκαν σε κατάστημα ελληνικής συστημικής τράπεζας προκειμένου να αιτηθούν ένα στεγαστικό δάνειο 130.000,00 Eυρώ περίπου (όσο και το τίμημα του διαμερίσματος που είχαν βρει). Ήλπιζαν ότι με έναν σφιχτό οικογενειακό προϋπολογισμό θα μπορούσαν μία μέρα να αποπληρώσουν το εν λόγω δάνειο καθόσον είχαν και οι δύο τότε δουλειά. Εκεί ο υπάλληλος του καταστήματος που απευθύνθηκαν τους συμβούλευσε ότι πρέπει να λάβουν το στεγαστικό τους δάνειο σε Ελβετικά Φράγκα γιατί η υπολογιζόμενη δόση για τους 300 μήνες του εν λόγω δανείου θα είναι μικρότερη από αυτή που θα προέκυπτε εάν ελάμβαναν το δάνειο σε Ευρώ. Μάλιστα με κάθε ευκαιρία τους υπογράμμιζε ότι και ο ίδιος στην θέση τους το ίδιο θα έπραττε καθόσον είναι γνωστή η σταθερότητα του εν λόγω νομίσματος. Ανακουφισμένες από την χαμηλότερη δυνατή δόση που εξασφάλιζαν οι δανειολήπτριες και γεμάτες ευγνωμοσύνη στον εν λόγω υπάλληλο για την συμβουλή του, υπέγραψαν τα έγγραφα που τους εμφάνισε ο εν λόγω υπάλληλος μπροστά τους εμπιστευόμενος πλήρως τις καλές προθέσεις της εν λόγω Τράπεζας.

Η εκταμίευση του δανείου στον λογαριασμό της κας Σοφίας και της Νικολέττας έγινε τον Ιούλιο του 2007 όταν και πιστώθηκαν 134.114,25 ευρώ. Μετά από οχτώ (8) χρόνια συνεπούς αποπληρωμής του εν λόγω (τοκοχρεολυτικού) δανείου τους, η κα Σοφία (σε λίγο καιρό συνταξιούχος) και η Νικολέττα (άνεργη) φέρονται να οφείλουν 145.380,55 Eυρώ ήτοι 11.000,00 Eυρώ περίπου περισσότερα.   

Οι εν λόγω δανειολήπτριες , όπως και πολλοί άλλοι, εμπιστεύτηκαν την υπόθεσή τους στην LLPO Law Firm στην Αθήνα , ήτοι στην «Δικηγορική Εταιρεία Θεόδωρος Μακρής – Μιχάλης Ιωαννίδης» , καθόσον αφενός μεν αδυνατούσαν να κατανοήσουν γιατί μετά από τόσα χρόνια συνεπούς εξυπηρέτησης του εν λόγω δανείου κατά κεφάλαιο και τόκους , βρίσκονταν να οφείλουν περισσότερα χρήματα από αυτά που έλαβαν και αφετέρου γιατί είχαν πλέον ουσιαστική οικονομική αδυναμία να ανταπεξέλθουν σε μία συνεχώς αυξανόμενη σε Ευρώ δόση του δανείου τους σε Ελβετικά Φράγκα.

Μαζί προσφύγαμε ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης καταθέτοντας αγωγή και ασφαλιστικά μέτρα προσωρινής ρύθμισης των σχέσεων τράπεζας – δανειοληπτών μέχρι την απόφανση των ελληνικών δικαστηρίων επί της κύριας αγωγής μας. Το Δικαστήριο στην σχολιαζόμενη απόφαση ασφαλιστικών μέτρων διαπίστωσε μη δέουσα ενημέρωση των δανειολητριών για τον συναλλαγματικό κίνδυνο τον οποίο αναλάμβαναν από τον αρμόδιο υπάλληλο της τράπεζας και περαιτέρω ότι και από τον τρόπο σύνταξης και την επιλογή της γλώσσας της προδιατυπωμένης δανειακής συμβάσεως δεν ήταν δυνατόν να καταστεί πλήρως αντιληπτός και με συγκεκριμένο τρόπο στις αιτούσες ο συναλλαγματικός κίνδυνος που καλούνταν να αναλάβουν. Άλλωστε ο όρος της επίδικης σύμβασης στον οποίο ρυθμιζόταν η ισοτιμία με βάση την οποία θα μετατρέπονται σε Eλβετικά Φράγκα οι καταβολές σε Ευρώ ήταν μέρος των γενικών όρων συναλλαγής και ουδέποτε αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ των μερών.

Απόρροια του ανωτέρω σκεπτικού του Δικαστηρίου ήταν το τελευταίο να πιθανολογήσει την ευδοκίμηση της αγωγής των δανειοληπτριών και να διατάξει και να υποχρεώσει την ελληνική συστημική Τράπεζα  να αποδέχεται προσωρινά και μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αγωγής τους , η οποία εκδικάζεται σε πρώτο βαθμό το έτος 2017, την καταβολή των μηνιαίων δόσεων της σύμβασης στεγαστικού δανείου σε Ελβετικά Φράγκα (CHF) με την συναλλαγματική ισοτιμία Ελβετικού Φράγκου με Ευρώ όπως αυτή ίσχυε κατά την εκταμίευση του δανείου και προσδιορίζεται σε 1,6613 Ελβετικά Φράγκα ανά Ευρώ.  

Με τον τρόπο αυτό, έστω και προσωρινά, το Δικαστήριο ουσιαστικά αίρει από τους ώμους των δανειοληπτριών τις συνέπειες του συναλλαγματικού κινδύνου που εντελώς ανυποψίαστες αναλάμβαναν όταν υπέγραφαν την σύμβαση σε ξένο νόμισμα μεταφέροντας τον συναλλαγματικό κίνδυνο εξ ολοκλήρου στην συστημική ελληνική τράπεζα , επιρρίπτοντας της όλη την ευθύνη ελλιπούς ενημέρωσης κατά το κρίσιμο προ συμβατικό στάδιο.   

Το 1ο βήμα εξόδου και απεγκλωβισμού των εν λόγω δανειοληπτριών έγινε… Απομένουν κάποια ακόμη!

Άλλωστε η πάγια θέση του γράφοντος είναι ότι  σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται οι δανειολήπτες σε καταβολή των μεγαλύτερων ποσών, που η διατάραξη της συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ Ευρώ και Ελβετικού Φράγκου, σώρευσε σε βάρος τους.

Οι συμβάσεις στεγαστικών δανείων σε Ελβετικά Φράγκα, που κατά το εγγύς παρελθόν αποτέλεσαν αντικείμενο οξέος ανταγωνισμού μεταξύ των Ελληνικών Τραπεζών, είτε κατά κανόνα πάσχουν από ακυρότητα, ως εικονικές η ανήθικες, είτε είναι ακυρώσιμες συνεπεία απάτης ή πλάνης. Εκτός, όμως, από τις άμεσες από την ακυρότητα ή την ακυρωσία των συμβάσεων συνέπειες, οι τράπεζες ευθύνονται και σε αποζημίωση των δανειοληπτών, συνεπεία, ιδίως, της μη εκπληρώσεως των υποχρεώσεων, που η καλή πίστη (σχέση εμπιστοσύνης) επέβαλλε να εκπληρώνουν απέναντι τους από το προσυμβατικό ήδη στάδιο. Σε αυτά τα σημεία στέκεται και εμβαθύνει το περιεχόμενο και το αιτητικό των αγωγών μας.

Το ζητούμενο για εμάς δεν είναι η αμνήστευση των ευθυνών των πελατών μας αλλά ο δίκαιος επιμερισμός της ευθύνης αυτής η οποία σήμερα μονομερώς «πνίγει» την καθημερινότητα χιλιάδων δανειοληπτών στην Ελλάδα, στην Κύπρο και σε πολλές ακόμη Ευρωπαϊκές χώρες.

Για περισσότερες πληροφορίες στο θέμα αυτό παρακαλώ όπως επικοινωνείτε με τον κο. Θεόδωρο Μακρή - Συνέταιρο LLPO (Ελλάδα), τον κο. Μιχάλη Ιωαννίδη Συνέταιρο LLPO (Κύπρος και την κα. Μαρία Αγγελίδου - Υπεύθυνη Τμήματος Τραπεζικών Υποθέσεων LLPO (Κύπρος).

Μετά τιμής,
Θεόδωρος Μακρής

In a recent decision, Athens Court vindicates borrowers in relation to lending in Swiss Francs. The case was raised and was handled by the partner of our office in Greece - Theodoros Makris (LLPO Law Firm - Makris and Ioannides) in cooperation with the Banking Affairs Department of LLPO in Cyprus. 

The Athens Court of First Instance accepted the request of our clients and issued a Court Order against the Bank, to reduce the amount of the installments paid by the borrowers to the Bank. Specifically, the Court in its Decision, Orders the payment by the Borrower of monthly installments of a contract, with the exchange rate of the Swiss Franc in Euro, as it was determined at the date of disbursement of the loan, rather than with the current rate which is greatly increased today. 

The issue concerns a large number of Cypriot borrowers, who contracted in foreign currency loans, resulting with the balance of their loans to be much higher and are now requested to pay those sums in unimaginable high installments. Within this framework, this case was filed by our Office, along with other similar cases, both in Cyprus and Greece based on other European Court Decisions in relation to the issue of borrowing in foreign currencies. 

Although the decision is based on Greek law, the issues raised have Europe-wide application and confirm a Europe-wide trend compared to differences between borrowers and Banks, in the highly debated issue of lending in foreign currency. These decisions with the appropriate and proper handling, could affect the cases in Cyprus. It is certain that both Banks and the affected borrowers must take seriously into account the pan-European trend. 

For more information on this subject please contact Mr. Theodoros Makris - Partner LLPO (Greece), Mr. Michalis Ioannides - Partner LLPO (Cyprus) and Mrs. Maria Angelides - Head of Banking Affairs Department LLPO (Cyprus).

Eurozone leaders have finalised a deal for a 10billion bail-out of Cyprus, reaching a deal for the ring-fencing of the banking system to a bail-in estimated around 12billion without affecting insured deposits.

The Bail-in Plan

1. Laiki Bank will be split into a “good” bank and a bad bank.
2. Laiki “good” bank together with its insured depositors will be folded into Bank of Cyprus.
3. ECB will provide all necessary liquidity to the banking system.
4. Bank of Cyprus will bail-in itself by recapitalizing through a “deposits to equity” conversion of uninsured deposits to the extend required in order to maintain a 9% capital ratio.

The Bail-out Plan
The bail out plan consists of a Euro 10 billion finance to Cyprus to be used for refinancing Cyprus Government Debt and Public Finances Deficit. The programme for the financing is already agreed between Troika and Cyprus and enacted into law since December 2012.

The expected results of Eurogroup decision
The reorganisation of the Banking Sector was long awaited by professionals, economists and foreign investors in Cyprus. The model followed by the biggest banks in Cyprus was stigmatised by money laundering suspicion following an influx of russian capital since 1993-1998 era. The Banking system was no longer facilitating the new post-2004 and post-2008 era. The strategy of business services industry in Cyprus changed a lot after the introduction of the Euro, transforming Cyprus into a substantial business centre rather than an offshore “money-hiding” regime. More and more business groups was adopting Cyprus as their headquarters jurisdiction and holding company jurisdiction. The banking system remained unreformed and highly dependent on “old parked money” with their operations adopting a “parked money” banking model rather than “real-operations” model. Loans were only made on cash deposits for foreign owned groups, transaction fees were non-competitive by any standard and project financing was an unknown word for Cypriot Bankers. An industry that grew on servicing international investors came about to be able to service only a small portion of them. Only 10% of the international companies registered in Cyprus, banked through Cyprus. Most of the service providers in Cyprus had to send their clients to international bank for at least 3-4 years now. The end of the sector was close and everybody in these sectors knew it. The catalyst was the investment of big portion of the cash reserves of these banks into Greek Bond and the subsequent haircut. Capital was flying out of these banks for at least one year now. 

The decision of the Eurogroup, although not necessarily intentional, is reforming the banking system into a potentially dynamic sector. It will certainly force these banks to become more competitive internationally and become assistive to the business services sector. Until then business as usual for the business services industry which accounts for 45% of the Cyprus GDP and remains generally unaffected by the Eurozone decisions.

Our opinion is that with these changes, the sector of business services will expand even more, for the same reasons it happened in 2004 and 2008. The Cyprus holding company is now becoming the right choice for more investors than Russians. The “pass-through” tax and services regime of  Cyprus will now be finally stable and even more competitive.  

Η παρούσα πρόταση επιδιώκει να επιλύσει το κύριο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει σήμερα η Κυπριακή Οικονομία το οποίο είναι η ανακεφαλαιοποίηση των Κυπριακών Τραπεζών οι οποίες αποτελούν συστημικό κίνδυνο, με τρόπο διαχειρίσιμο εν όψη της γνωστής πλέον πρόθεσης του Eurogroup για πιθανό κούρεμα των καταθέσεων. Η παρούσα πρόταση αποτελεί μόνον έσχατη λύση και νοουμένου ότι όλες οι άλλες επιλογές έχουν εξαντληθεί. Αρκετές ιδέες αλλά και μέρος της μεθοδολογίας της παρούσας πρότασης αντλούνται από την μελέτη του δικηγόρου Lee C. Buchheit και καθηγητή νομικού Mitu Gulati καθώς και σε αρθρογραφία του Matthew O’ Brien βοηθού εκδότη της The Attlantic και Felix Salmon σε αρθρο του στον Reuters.

Η εκπεφρασμένη πρόθεση του Eurogroup ημερομηνίας 16.3.2013 δημιούργησε σωρεία αντιδράσεων τόσο στα μέσα μαζικής και οικονομικής ενημέρωσης όσο και στους κύκλους οικονομολόγων, επαγγελματιών του κλάδου, πολιτικών ακόμα και Ευρωπαϊκών Θεσμών. Η δημοσιοποίηση των αποφάσεων του Eurogroup, ειδικότερα με τον τρόπο που έγινε πρώτο θέμα για τις τελευταίες 6 μέρες στα οικονομικά μέσα κλονίζει ανεπανόρθωτα την εμπιστοσύνη των καταθετών των Κυπριακών Τραπεζών, κυρίως ως προς την ασφάλεια των καταθέσεων τους. 

Ειδικότερα η εμπιστοσύνη των καταθετών κλονίστηκε:

1. Αναφορικά με την βιωσιμότητα του Τραπεζικού Συστήματος της Κύπρου
2. Αναφορικά με την εκπεφρασμένη πρόθεση της Τρόικα για να προχωρήσει σε κούρεμα καταθέσεων στην Κύπρο
3. Αναφορικά με την μη εκπεφρασμένη πρόθεση της Γερμανίας να πλήξει το οικονομικό μοντέλο της Κύπρου

Η κρατούσα άποψη στους καταθέτες είναι ότι: 

1. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας είναι πολύ μεγάλος για να διασωθεί από την Κύπρο
2. Ουδείς επί του παρόντος επιθυμεί να συνδράμει για την διάσωση του
3. Ακόμα και αν σωθεί με οποιονδήποτε τρόπο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, θα υπάρξει φυγή καταθέσεων με αποτέλεσμα να χρειάζεται να ξανα-διασωθεί.
4. Σε περίπτωση διάσωσης των τραπεζών η πρόθεση της Τρόικα είναι να υποβάλει ξανά κούρεμα καταθέσεων. 

Ο κύριος λόγος της δυσπιστίας που δημιουργήθηκε αφορά την βασική αρχή του χρηματοπιστωτικού συστήματος που αφορά την ασφάλεια των καταθέσεων. Το ερώτημα είναι πώς θα μπορούσε να ήταν όλα αυτά διαφορετικά;

Παρατίθεται πιο κάτω ένα εναλλακτικό προσχέδιο δράσης και ενεργειών το οποίο δεν μπορεί να θεωρηθεί ῾κούρεμα῾ και λαμβάνει υπόψιν του τις πρόσφατες δηλώσεις περί διαχωρισμού του τραπεζικού συστήματος σε καλή τράπεζα και κακή τράπεζα.

Στάδιο Πρώτο: Εφαρμογή Συναλλαγματικών Περιορισμών ως μέτρο Έκτακτης Ανάγκης
Η εφαρμογή συναλλαγματικών περιορισμών είναι ένα μέτρο το οποίο είναι αναγκαίο για να κερδηθεί ο κατάλληλος χρόνος για να συμφωνηθούν, προγραμματιστούν και εκτελεστούν τα υπόλοιπα μέτρα και ενέργειες Ο τρόπος έχει ήδη προταθεί στην βουλή και θα ήταν εκ του περισσού να αναλυθεί στην παρούσα πρόταση.

Στάδιο Δεύτερο: Αναδιάρθρωση των Τραπεζών με την δημιουργία καλής και κακής τράπεζας
Το μέτρο έχει ήδη προταθεί στην βουλή από την κεντρική τράπεζα και δεν είναι αναγκαίο να αναλυθεί περαιτέρω

Στάδιο Τρίτο: Διασφάλιση της Ρευστότητας: Μετατροπή όλων των ανασφάλιστων καταθέσεων (ΑΚ) σε Προθεσμιακές Καταθέσεις σε Ευρώ (ΠΚΕ).

Ανασφάλιστες καταθέσεις (ΑΚ) είναι όλες οι καταθέσεις πάνω από Ευρώ 100.000 ανἀ άτομο και ανἀ τραπεζικό ίδρυμα.

Προθεσμιακές Καταθέσεις ἠ ΠΚΕ σημαίνει καταθέσεις τακτής προθεσμίας 5 ετών (ΠΚΕ5) και καταθέσεις τακτής προθεσμίες 10 ετών (ΠΚΕ10) οι οποίες θα είναι διαπραγματευόμενες στην ανοικτή αγορά. 

Η μετατροπή των ανασφάλιστων καταθέσεων σε Προθεσμιακές Καταθέσεις δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα των Κυπριακών Τραπεζών αναφορικά με την Κεφαλαιακή τους Επάρκεια (Tier 1 Capital) αλλά διασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξει η ανάγκη για δεύτερη η τρίτη διάσωση των Κυπριακών Τραπεζών στο μέλλον. Οι καταθέτες δεν θα μπορούν να φύγουν τα χρήματα τους από τα τραπεζικά ιδρύματα του νησιού για περίοδο 5 και 10 ετών με αποτέλεσμα να αποφευχθεί ο κίνδυνος κατάρρευσης του συστήματος σε ένα μήνα.

Με απλά λόγια αντί για ῾κούρεμα῾ θα υπάρχει μια αναχαίτιση φυγής για να δοθεί χρόνος στο σύστημα να ορθοποδήσει. 

Η εν λόγω μετατροπή σε προθεσμιακή κατάθεση θα μπορούσε να γίνει με δύο διαφορετικά σχέδια, το ένα πενταετίας (ΠΚΕ5) και το άλλο δεκαετίας (ΠΚΕ10) με ανάλογο επιτόκιο το επιτόκιο θα πρέπει να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να ωθεί τον καταθέτη να επιλέγει το ΠΚΕ10 παρά το ΠΚΕ5.

Τόσο το ΠΚΕ5 όσο και το ΠΚΕ10 θα είναι δημοσίως διαπραγματεύσιμα με αντίστοιχο τρόπο που διαπραγματεύονται κρατικά ομόλογα. Η τιμή διαπραγμάτευσης των ΠΚΕ στην έναρξη διαπραγμάτευσης θα υποστεί πτώση η οποία αφήνει την αγορά να προβεί σε έμμεσο ‘κούρεμα’ και επιτρέπει στους καταθέτες ΑΚ να ρευστοποιήσουν τις καταθέσεις τους σε χαμηλότερη τιμή αν είναι απαραιτήτως αναγκαίο ή αν αυτό επιθυμούν οι κάτοχοι τους. Οι καταθέτες οι οποίοι θα διακρατήσουν τα ΠΚΕ θα μπορούν ταυτόχρονα να μην απολέσουν χρήματα σε βάθος χρόνου, είτε πενταετίας ΠΚΕ5 είτε δεκαετίας ΠΚΕ10.

Η μετατροπή όλων των καταθέσεων σε Ευρώ είναι κατ´ αρχήν αναγκαία για να μπορούν να διαπραγματεύονται σε αγορά. Η μετατροπή αυτή θα προσφέρει επιπλέον ρευστότητα στις Τράπεζες αφού θα αποδεσμεύει την χρήση μεγαλύτερου ποσοστού των καταθέσεων αυτών στην καθημερινή λειτουργία της τράπεζας.

Τόσο η πληρωμή του τόκου όσο και η πληρωμή του κεφαλαίου θα εξασφαλίζεται από την Τράπεζα ή σε περίπτωση που αυτό το μέτρο δεν θεωρείται ικανό να δημιουργήσει την απαιτούμενη εμπιστοσύνη, θα μπορούσε να εξασφαλίζεται από την Εταιρεία Επενδύσεων και Αλληλεγγύης Με αυτόν τον τρόπο η έκδοση δεν θα υπολογίζεται στο δημόσιο χρέος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Στάδιο Τέταρτο: Αναδιάρθρωση Υφιστάμενων Ομολόγων Κυπριακής Δημοκρατίας
Τα υφιστάμενα Ομόλογα της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΟΚΔ) απαρτίζονται από περίπου 4 δισεκατομμύρια Ευρώ ΟΚΔ με βάση το Κυπριακό Δίκαιο (ΟΚΔΚΔ) και 4 δισεκατομμύρια Ευρώ ΟΚΔ με βάση το Αγγλικό Δίκαιο (ΟΚΔΑΔ). 

Η άμεση και εύκολη λύση είναι η αναδιάρθρωση των ΟΚΔΚΔ και επέκταση αποπληρωμής τους κατά 5 ή 10 χρόνια ανάλογα με το πλάνο το οποίο προνοεί το Μνημόνιο για ισοσκέλιση των δημοσίων οικονομικών και τον αναμενόμενο χρόνο εξόρυξης φυσικού αερίου.

Αναφορικά με τα ΟΚΔΑΔ χρειάζεται περαιτέρω συζήτηση αφού χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη του ιδιωτικού τομέα σε μια μορφή ιδιωτικής συμφωνίας για αναδιάρθρωση Ορισμένες επιλογές θα μπορούσε να ήταν η αντικατάσταση τους με της Δημόσια Επενδυτική Εταιρεία ή και αντικατάσταση τους με Ομόλογα Αερίου.


Στάδιο Πέμπτο: Ανακεφαλαιοποίηση της Κακής Τράπεζας
Οτιδήποτε και να γίνει, η κακή τράπεζα θα χρειάζεται ανακεφαλαιοποίηση Το πλεονέκτημα είναι σαφέστατα το μη αποδεδειγμένο μελλοντικό απόθεμα Φυσικού Αερίου. Στην Ιρλανδία χωρίς οποιανδήποτε πιθανότητα φυσικού αερίου έγινε αποδεκτή η έκδοση αρχικά γραμματίων προς την κακή τράπεζα και στην συνέχεια αντικατάσταση τους με 40 χρόνια ομόλογα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εδώ μπορεί να αντιδράσει διότι η έκδοση 40 χρόνων ομολόγων συνδεδεμένων επί του εισοδήματος του Φυσικού Αερίου τα οποία θα εξασφαλίζουν το ELA μπορεί να θεωρηθεί εκτύπωση χρημάτων. Όμως αυτό ακριβώς έγινε στην περίπτωση της Ιρλανδίας.

Σε αυτό τον τομέα υπάρχει μια λύση η οποία μπορεί εύκολα και άμεσα να γίνει:

1. Άμεση έκδοση Ομολόγων Εισοδήματός Φυσικού Αερίου (ΟΦΑ) στο ποσό που είναι αναγκαίο για χρήση. Τα ομόλογα θα μπορούν να είναι 10χρονα (ΟΦΑ10) 25χρονα (ΟΦΑ25) 40χρονα (ΟΦΑ40). 
2. Η Κυβέρνηση θα εγγυάται την τελευταία πληρωμή των ομολόγων η οποία θα καλύπτει και τυχόν μη πληρωμές που έγιναν κατά την διάρκεια. Δηλαδή αν τυχόν εκδοθούν ΟΦΑ10 συνολικού ποσοὐ 5δισ. και στην λήξη θα έπρεπε να πληρωθούν 7δισ. ενώ τα συνολικά έσοδα μέχρι τότε είναι 9δισ. η κυβέρνηση θα πληρώσει 7δισ. στους ομολογιούχους ΟΦΑ10 και θα κρατήσει μόνον 2δισ.
3. Το ποσόν εξασφάλισης για την κυβερνητική εγγύηση θα ανέρχεται σε πολύ μεγάλο ποσό πιθανόν κοντά στα 20δισ. αλλά είναι σαφέστατα πιο διαχειρίσιμο

Εναλλακτική λύση σε περίπτωση άρνησης των Ευρωπαϊκών Θεσμών
Σε περίπτωση άρνησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αποδεχθεἰ τα ομόλογα φυσικού Αερίου για επέκταση του ELA, τότε η μόνη λύση εντός Ευροζώνης είναι η φορολόγηση των καταθέσεων πέραν των Ευρώ100.000 με ποσοστό το οποίο να ικανοποιεί πλήρως της κεφαλαιακές ανάγκες της Κύπρου. Στην συνέχεια η ΚΡΕΤΙΚ θα εκδώσει ανασφάλιστα ΟΦΑ5, ΟΦΑ10, ΟΦΑ25, ΟΦΑ40 σε όλους τους καταθέτες των οποίων τα χρήματα φορολογήθηκαν.

The International Collective Investment Schemes Law (No. 47(I) of 1999) (“the Law”) came into force in May 1999. The Central Bank of Cyprus (“the Bank”) has been designated under the Law as the competent authority with the responsibility for the recognition, regulation and supervision of ICISs. The Bank is also the supervisory authority for the managers and trustees of ICISs.

Under this Law, the Bank may issue regulations covering investment restrictions, directions and codes of conduct for ICISs, managers and trustees. 

The Cyprus Companies Law and the Partnership and Business Names Law, are applicable to ICIS, except for those sections, which are specifically disapplied by the Law. The International Trusts Law is applicable to ICIS to its totality. 
Legal form of ICISs An ICIS can take one of the following legal forms: 

• International Fixed Capital Company; 
• International Variable Capital Company; 

(The above two are known as “international investment company”) 

• International Unit Trust Scheme; 
• International Investment Limited Partnership. 

The sole object of an ICIS must be the collective investment of funds of unitholders. The units issued by an ICIS must be, at the option of unitholders redeemed or repurchased directly out of the assets of the ICIS (unless provided otherwise by the Law or any other law applicable thereto). 
Type of ICIS Upon application to the Bank and having regard to the investment policy and the particular investment objectives of the applicant, an ICIS may be designated as: 

• an ICIS marketed to the general public; or 
• an ICIS marketed solely to experienced investors; or 
• a private international collective investment scheme. 

Managers of International Collective Investment Schemes 
All ICISs, unless specifically exempted by the Bank or unless they are designated as private international collective investment schemes, must appoint a manager who must be approved by the Bank. 

No appointment shall be made to the office of the director of a manager without the prior approval of the Bank. 

A manager must have a place of business in the Republic, from where to conduct its business. This requirement will only be waived by the Bank in exceptional cases. 

If the manager delegates any of its functions to third parties (delegates), the principles which govern eligibility and conduct of the manager, apply also to such delegates. Further, any person to whom functions or duties have been delegated shall be subject to the provisions of the Law and the administrative acts issued under the Law in performing such functions or duties as if it was a manager. 

Trustees of ICIS 

All ICISs, unless specifically exempted by the Bank or unless designated as private international collective investment schemes, must appoint a trustee to hold the assets of the scheme. 

A trustee must have a place of business in the Republic, from where to conduct its business, unless such requirement is specifically waived by the Bank. 

A trustee must act independently of the manager and must always act in the best interest of unitholders. 

Regulations for ICIS, their managers and trustees

Every scheme which is recognised by the Bank as an ICIS will be issued with a certificate of recognition. Conditions may be attached to an ICIS’s recognition, which will vary, depending on the particular investment objectives and policy of each scheme. In addition, conditions may be imposed by the Bank regarding the activities of a manager or trustee of an ICIS. 

Publication of annual and half-yearly reports 

Every ICIS must prepare an annual and a half yearly report, which must be sent to the Bank and the unitholders. 

The financial accounts of the ICIS must form an integral part of the annual and the half-yearly report. 

Auditors of ICISs 

Every scheme is required to appoint an auditor who shall audit the information given in the scheme’s annual report in accordance with International Auditing Standards and who shall prepare a relevant report which shall be reproduced in its entirety in the annual report of the scheme. 

Additionally, the auditor of a scheme must undertake to report to the Bank annually and in writing whether in his opinion and to the best of his knowledge the scheme has complied with its obligations under the Law or any administrative act issued under the Law. 

Keeping of books and records 

The ICIS, the manager and trustee must keep proper books of account, so as to clearly indicate all sums of money received and expended. Such proper books of account shall be kept as is necessary to give a true and fair view of the state of the affairs of the ICIS, its manager and trustee and to explain their transactions for the period. 

Asset valuation and pricing It is a fundamental principle that the price of units of an ICIS be based on the net asset value of the ICIS which must be determined on a regular basis in accordance with international accounting practices. 

An ICIS must sell, redeem or repurchase its units at the request of unitholders, in accordance with its constitutional documentation. Units may not be issued as partly paid and may not be sold unless the equivalent of the net issue price is paid. Applications for a recognition as an ICIS. 
Application for the Recognition of ICIS The application for the recognition as an ICIS is mainly two stage procedure: 

Stage 1: Preliminary Views 

The first stage is to submit a business plan and the required information to the Bank for a preliminary view. This stage includes extensive consultation with the Bank on client’s behalf. 

Stage 2: Final Application Submission 

Once the Bank’s preliminary views and comments have been received, then a final application shall be prepared and submitted.